Metaaldampkoorts. Wat is het en hoe kan het worden voorkomen?

Welding fume exposure without extraction

Metaaldampkoorts is een goedaardige, spontaan genezende beroepsmatige aandoening van de ademhalingswegen die het gevolg is van de inhalering van fijne metaaldeeltjes. Het is niet bekend hoe deze aandoening precies ontstaat. Men denkt echter dat deze aandoening primair wordt veroorzaakt door inhalering van zinkoxide-dampen die worden geproduceerd wanneer staal met zinkcoating of zinkhoudende legeringen (bijv. messing) tot hoge temperaturen worden verhit. Voor deze aandoening worden veel andere namen gebruikt, bijvoorbeeld koperkoorts, koperslagersziekte, lassersziekte, metaalgieterskoorts, koperrillingen en zinkkoorts.

Lassers worden vaak blootgesteld aan stoffen van de basismetalen, beplatingen of vulmiddelen die metaaldampkoorts veroorzaken. Hardsolderen en zachtsolderen kunnen ook metaalvergiftiging veroorzaken vanwege blootstelling aan lood, zink, koper of cadmium. In extreme gevallen kan cadmium (aanwezig in sommige oudere zilverlegeringen) tot bewustzijnsverlies leiden.

Tekenen en symptomen

De tekenen en symptomen lijken over het algemeen op die van griep zoals spierpijn, pijn op de borst, kriebelhoest, metaalsmaak in de mond, leucocytose, hoofdpijn, vermoeidheid en slapte. Ook kan zich een zoete of metalen smaak in de mond voordoen, samen met een droge, geïrriteerde keel die tot schorheid kan leiden. Ook kunnen zich symptomen voordoen van een meer ernstige metaaltoxiciteit zoals een brandend gevoel in het lichaam, shock, geen urineproductie, in elkaar zakken, stuiptrekkingen, kortademigheid, gele ogen of gele huid, eczeem, waterige of bloederige diarree of lage of hoge bloeddruk, die onmiddellijk medisch hulp vereisen. Griepachtige symptomen verdwijnen normaliter binnen 24 tot 48 uur. Een volledig herstel duurt vaak een tot drie weken.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Dit is niet eenvoudig omdat symptomen van persoon tot persoon verschillen. Soms gaat het aantal witte bloedlichaampjes omlaag en in sommige gevallen wordt het zinkgehalte in urine en bloed groter.

De symptomen lijken ook op andere normale ziekten, wat het moeilijk maakt om via normaal lichamelijk onderzoek de diagnose te stellen. Het is daarom belangrijk om de geschiedenis van de patiënt in de omgeving van metaaloxide, arbeidsverleden, aard van het werk, te verifiëren.

Preventie

Metaaldampkoorts wordt het best voorkomen door de volgende richtlijnen na te leven:

Persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM): Volledige implementatie van internationale normen en veiligheidsrichtlijnen voor het personeel, waaronder zuurstofapparatuur en een ventilatiesysteem. Er zijn nieuwe helmen met geavanceerde ademhalingsfuncties verkrijgbaar waarmee dampen uit de buurt van laspersoneel kunnen worden gehouden. Lees onze gids over de automatisch verduisterende lashelm.
Geavanceerde training: Training van personeel is van essentieel belang. Zij moeten goed worden getraind met betrekking tot de reactieve aard van chemicaliën en in de extra zorg die zij moeten besteden wanneer zij in een specifieke metaalomgeving werken.
Rapport inzake onderzoek naar chemicaliën: Meestal stellen bedrijven vooraf geen rapport op met een analyse van de chemicaliën voordat de lassers beginnen met het werk, of krijgen de lassers bij specifieke werkzaamheden geen informatie over de inhoud van de chemicaliën die aanwezig zijn in de metalen die eventueel tot ziekte kunnen leiden. Serieuze problemen zoals met betrekking tot cadmiumoxide kunnen gemakkelijk worden voorkomen door vooraf de inhoud van de chemicaliën vast te stellen.
Ventilatie: Tijdens het lassen is ventilatie de beste manier om gevaarlijke dampen of oxiden uit de lucht te houden. Rookdeeltjes zijn kleiner dan stof en bezinken niet gemakkelijk; er moet een gemechaniseerd systeem worden geïnstalleerd om de ruimte te ontdoen van de lucht die met deze deeltjes is vervuild en door de lassers wordt ingeademd.

Bron: